Laatste nieuws

Handboogschieten puur op gevoel

dinsdag 4 juni 2019

Negen schutters staan klaar. Ontspannen, benen gespreid op schouderbreedte, voeten stevig op de grond, schouders los en laag. Niets bijzonders zou je zeggen, maar deze schutters zijn… blind. Hoe zijn ze ooit aan een sport begonnen waarbij goede ogen zo belangrijk lijken? Hoe bijzonder zijn hun coaches en hoe werkt een richtsysteem?    

De schutters staan met hun voeten in een metalen frame. Dat geeft houvast bij het bepalen van richting en houding. De booghand rust op een driepoot en bovenaan zit een balletje, zo groot als een knikker. Het is vooraf afgesteld en drukt zachtjes tussen twee knobbels op de booghand. Zo kan de schutter subtiel variëren in richting en hoogte. 

Jongste deelnemer
Daniel Martín Anaya (25) is kampioen van Spanje en de jongste deelnemer in het veld van blinde schutters. Zes jaar geleden ontdekte hij het handboogschieten tijdens een clinic met studiegenoten. Met een flinke dosis enthousiasme en doorzettingsvermogen werd hij lid van de vereniging in Salamanca. “Dat ik blind ben, betekende dat ik anders moest trainen. Ik had een ervaren coach nodig en extra materialen.” Die coach kwam er, de materialen ook. Daniel: “Mijn coach vervangt mijn ogen. Hij geeft aanwijzingen bij trainingen en staat achter me bij alle wedstrijden.” Gisteren stapten ze tevreden van het veld. Doe dat maar eens na, een score van 316 punten, puur op gevoel. 

Doof en blind
Richard John Nicholl (47 jaar, Groot Brittannië) is niet alleen blind, maar als enige handboogschutter op de wereld ook doof. Zijn passie voor het handboogschieten ontstond in 2013 toen visueel gehandicapten werden uitgenodigd voor een oefenpotje. John wilde het handboogschieten wel leren en kreeg de techniek onder de knie. In het begin trainde hij met zijn eigen tolk, maar toen hij vorderingen maakte leerden zijn eigen coaches de ingewikkelde doof-blinden-gebarentaal. 
Vandaag staan ze met z’n drieën in de startblokken voor de tweede kwalificatieronde. Eén coach geeft John instructies in gebarentaal. De andere markeert het resultaat van elke geschoten pijl met een subtiel tikje op John’s rug. Zo weet hij of hij de volgende pijl van richting of hoogte moet veranderen. Eén atleet en twee coaches in opperste concentratie. Mocht er een podiumplek komen met een medaille… doe er dan maar drie lintjes om. 
Delen op Facebook Delen op Twitter Delen op LinkedIn

Terug naar boven